อ้างอิง ของ การจลาจลในลอสแอนเจลิส พ.ศ. 2535

  1. ↑ Lieberman, Paul (June 18, 1992). "51% of Riot Arrests Were Latino, Study Says : Unrest: RAND analysis of court cases finds they were mostly young men. The figures are open to many interpretations, experts note". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 4, 2020.
  2. ↑ "Los Angeles riots: Remember the 63 people who died". April 26, 2012.
  3. ↑ Harris, Paul (1999). Black Rage Confronts the Law (ภาษาอังกฤษ). NYU Press. p. 186. ISBN 9780814735923. สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  4. ↑ Rayner, Richard (1998). The Granta Book of Reportage (ภาษาอังกฤษ). Granta Books. p. 424. ISBN 9781862071933. สืบค้นเมื่อ October 25, 2017.
  5. ↑ Danver, Steven L., บ.ก. (2011). "Los Angeles Uprising (1992)". Revolts, Protests, Demonstrations, and Rebellions in American History: An Encyclopedia, Volume 3. Santa Barbara, Calif.: ABC-CLIO. pp. 1095–1100. ISBN 978-1-59884-222-7.
  6. ↑ "Los Angeles Riots Fast Facts". CNN. April 12, 2020. สืบค้นเมื่อ September 10, 2020.
  7. ↑ Jennings, Angel (March 18, 2016). "How the killing of Latasha Harlins changed South L.A., long before Black Lives Matter". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ September 10, 2020.
  8. ↑ Parvini, Sarah; Kim, Victoria (April 29, 2017). "25 years after racial tensions erupted, black and Korean communities reflect on L.A. riots". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ June 28, 2020.
  9. ↑ "Judge Who Gave Probation In a Slaying May Be Moved". The New York Times. January 24, 1992.
  10. ↑ "U.S. Looks Into Korean Grocer's Slaying of Black Published", The New York Times, November 26, 1992
  11. ↑ Lester, P. M., Visual Ethics: A Guide for Photographers, Journalists, and Filmmakers (Abingdon-on-Thames: Routledge, 2018), p. 85.
  12. ↑ Mydans, Seth (March 6, 1992). "Police Beating Trial Opens With Replay of Videotape". The New York Times. สืบค้นเมื่อ April 20, 2010.
  13. ↑ "After the riots; A Juror Describes the Ordeal of Deliberations". The New York Times. May 6, 1992. สืบค้นเมื่อ March 4, 2011.
  14. ↑ Feuerherd, Peter (February 28, 2018). "Why Didn't the Rodney King Video Lead to a Conviction?". JSTOR Daily. สืบค้นเมื่อ September 10, 2020.
  15. ↑ "Operation Garden Plot, JTF-LA Joint Task Force Los Angeles". GlobalSecurity.org. สืบค้นเมื่อ April 24, 2012.
  16. ↑ Howitt, Arnold M.; Leonard, Herman B. (2009). Managing Crises: Responses to Large-Scale Emergencies (ภาษาอังกฤษ). CQ Press. p. 191. ISBN 9781483351322.
  17. ↑ "Three black journalists talk about the L.A. riots, 24 years later". www.medium.com. Los Angeles Times. April 29, 2016. สืบค้นเมื่อ May 2, 2016.
  18. ↑ Cannon, Lou; Lee, Gary (May 2, 1992). "Much Of Blame Is Laid On Chief Gates". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ November 22, 2018.
  19. ↑ Sastry, Anjuli; Bates, Karen Grigsby (April 26, 2017). "When LA Erupted In Anger: A Look Back At The Rodney King Riots". NPR. สืบค้นเมื่อ September 10, 2020.
  20. ↑ Wallenfeldt, Jeff (July 23, 2020). "Los Angeles Riots of 1992". Britannica. สืบค้นเมื่อ September 10, 2020.
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์

แหล่งที่มา

WikiPedia: การจลาจลในลอสแอนเจลิส พ.ศ. 2535 http://latimesblogs.latimes.com/lanow/2012/04/los-... http://www.globalsecurity.org/military/ops/jtf-la.... https://www.britannica.com/event/Los-Angeles-Riots... https://edition.cnn.com/2013/09/18/us/los-angeles-... https://books.google.com/?id=XDsTCgAAQBAJ&pg=PA186... https://books.google.com/?id=YBPG3MgSdDEC&pg=PA424... https://books.google.com/books/about/Revolts_Prote... https://books.google.com/books?id=hchHDwAAQBAJ&pg=... https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1992-06-18... https://www.latimes.com/local/california/la-me-031...